Direct na de voorstellingen komen de eerste reacties van publiek en spelers binnen. Vooral “Dat ik zo ben” in de zorgvilla, waar vrijwilligers Fred en Ruud eerder foto’s van stuurden heeft veel losgemaakt.
“We hebben een heerlijke middag gehad. Voor nu vooral de parel van vanmiddag: “Dat ik zo ben”. N.a.v. de ontvangst door de ‘architecte’ had een van ons besloten ‘ik blijf buiten zitten’. Het had niet veel gescheeld of ik was omgedraaid en ook buiten gaan zitten, de architecte was werkelijk tergend truttig, maar precies op dat moment komt een dame de trap af rennen… Blijven dus en mee naar boven.
Wauw. Alles klopte! Timing, cast, locatie, de emotionele en inhoudelijke draaien in het geheel. Ik hield het dan ook niet droog, de tranen liepen over mijn wangen. En nee, in mijn omgeving word ik momenteel niet geconfronteerd met een aandoenlijk dementie-geval. Het was puur de voorstelling dus.
Dank! Niet dat ik nou zo graag huil, maar geraakt worden: graag!”
“Als speler heb ik ook een heel goed weekend gehad, ervaren hoe het is om muziek te maken in een theatrale setting en in een bijzondere omgeving. Voor mezelf muziek maken, alleen thuis, vind ik fijn om te doen, maar optreden? In deze setting vond ik het wel erg fijn om te doen omdat de muziek voor mij veel meer gaat leven en een andere zeggingskracht krijgt.
Dankzij jullie heb ik dit mee kunnen maken en kunnen doen. Dank jullie wel allemaal.”
“Ik heb genoten van het geheel. Het was fantastisch om te doen. Dank jullie wel, allemaal. Ik ben nog aan het nagenieten.”
Wilt u ook uw ervaringen delen? Dat kan hier.
De foto’s van Fred
[flickr_set id=”72157669304707626″]
De foto’s van Maaike Melgers staan hier.