“Een schilderachtige, tekstloze voorstelling over de waanzin in het alledaagse.”
Welke duistere verlangens gaan er schuil achter de façade van ons alledaagse bestaan? Wat gebeurt er, als de oppervlakte van ons laagje beschaving begint te barsten?
In ‘Continenten’ zien we het leven van twee mensen op imploderen staan. Ze proberen zich staande te houden in een dagelijkse routine, maar uit de scheuren in hun perfecte bestaan kruipen duistere en gewelddadige verlangens. Binnen de vier muren van hun woonkamer lijkt de grens tussen mens en beest angstvallig dun te zijn.
Regisseur Mart van Berckel en vormgever Vera Selhorst laten zich inspireren door het werk van filmregisseur Michaël Haneke en schilder Edward Hopper. Met minutieus gebruik van muziek, vormgeving en licht, toveren ze een magisch-realistische wereld op toneel waarin de scheidslijn tussen dagelijkse sleur, fantasie en nachtmerrie vervaagt. ‘Continenten’ is een koortsachtige visuele trip die even esthetisch als angstaanjagend is.
Vanaf 1 oktober in Theater aan de Rijn, daarna op tournee in Nederland, o.a. 26 november Zwolse Theaters, 30 januari LUX Nijmegen, 21 februari Toneelschuur Haarlem, 6 maart Stadstheater Arnhem, 12 maart Theater aan het Spui Den Haag, 13 maart Grand Theater Groningen, 17 maart Theater Kikker Utrecht, 20 en 21 maart Theater Bellevue Amsterdam.
De Nieuwe Oost vroeg Mart van Berckel naar zijn inspiratie voor Continenten.
“Ik zag gisteren Continenten van Mart van Berckel. De horror zit ogenschijnlijk in het tweede, maar in werkelijkheid in het eerste deel. Daarin lijkt wel sprake van een buitenwereld – aanbellen, een pakje dat wordt bezorgd, de transistorradio – maar daar krijgen we niets van te zien. Maar te horen des te meer. Want naast de dreigende soundscape horen we ook onschuldige liedjes en stemmen van buitenaf die praten over cultuur, beschaving. In die schijnbare white noise op de achtergrond, verandert telkens weer een detail in wat we te zien krijgen waardoor we ons als vanzelf vooral daarop gaan focussen. Precies hoe we zo druk zijn met onze eigen beperkte wereld en ons verliezen in details dat andere stemmen verstommen en gruweldaden die later volgen ons nauwelijks raken. Niet voor niets dragen beide spelers een masker: ze zijn geen individuen, maar Elckerlyc. Dat maakt Continenten uiterst actueel en relevant.” (Henri Drost)
